(...) Gdzie w tym wszystkim miejsce dla historyka literatury współczesnej? (...) chciałby on widzieć literaturę, kulturę z dalszej perspektywy, dostrzegać "plan ogólny", nie dowierza jednak ujęciom słabo zakotwiczonym w empirii, woli przyglądać się elementom formy i z nich dopiero próbuje wyciągać wnioski na temat stanu pisarskich umysłów. Zarazem literature traktuje jako przedsięwzięcie o skali "kosmicznej" - bo ona służy do budowy wewnętrzenego kosmosu tworce, wproawdza ład między skłócone żywioły, konsoliduje sprzeczne pierwiastki osobowości. Będzie więc cenił głównie tych pisarzy, którzy z pomocą literatury potrafili pomoć - sobie i nam, potrafili "zbudować świat", uczynić go zdatnym do zamieszkania" - tak na okładce książki "Powieść jako autokreacja" pisze jej autor Jerzy Jarzębski.
"Powieść jako autokreacja" jest to zbiór szkiców krytycznych i rozpraw teoretycznych. W szkicach krytycznych autor omawia głównie twórczość Gombrowicza, a poza tym Miłosza, Schulza, Kuśniewicza, Hłaski i prozaików lat siedemdziesiątych, w teoretycznych zaś - problem autokreacji i tego właśnie dotyczy w/w artykuł.
"Powieść jako autokreacja" jest to zbiór szkiców krytycznych i rozpraw teoretycznych. W szkicach krytycznych autor omawia głównie twórczość Gombrowicza, a poza tym Miłosza, Schulza, Kuśniewicza, Hłaski i prozaików lat siedemdziesiątych, w teoretycznych zaś - problem autokreacji i tego właśnie dotyczy w/w artykuł.
Oto, gdzie znajdziecie link z tym artykułem:
Jeśli nie macie konta na chomiku - tutaj znajdziecie potrzebny link, dzięki któremu można łatwo się zarejestrować :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz